Sunday, March 20, 2011

Weer op Dreef

Liewe Sussie,
Nouja, ek is weer terug in my gewone roetine, dus het ek darem iets om te rapporteer al is dit niks baie opwindend nie. Niks te kla nie en niks te roem nie.
Ek het toe wel pasede week se Sondag gaan fliek soos ek gedreig het om te doen, en wel Another Year gesien. Een van daardie klein-begroting (low-budget) Britse prente … en uitstekend, soos hulle altyd is. Mike Leigh is die regisseur - ek hou baie van sy werk. Karlien het saam met my gegaan en sy het ook daarvan gehou.
Maandag het ek vir die eerste maal in weke saam met ex-kollega Joan gaan koffie drink. Ons het baie gehad om oor te gesels want sy het ook skete gehad in die tussentyd. Let jy ook op dat soos 'n mens ouer word, skete meer en meer die onderwerp van bespreking is wanneer jy jou vriendinne sien?
Joan se kat Mimi het ook 'n skeet gehad; ek is so bly ek het nie meer gediertes om voor te sorg nie. Joan moes 'n fortuin uit haar handsak ruk vir die veearts. Ek vertel jou mos altyd hoe lekkerbekkig die kat ook nog is op die koop toe: as ons klaar koffie gedrink het moet ons altyd lekkernytjies koop vir die kat.
Carlotta sê anderdag vir my haar corgi wat onlangs oorlede is, het haar in die 13 jaar van haar (die hond se) bestaan elfduisend dollars aan veearts-geld uit die sak gejaag. Die hond het lupus gehad en allerhande ander kwale, moes operasies ondergaan en wat nog alles. Jy kan nie glo wat kos 'n hond se x-strale en hospitaalverblyf nie!
Ek moet more na die uroloog toe dat hy oor die cysts op my niere kan gaan. Ek kyk so na die brief wat ek gekry het van sy spreekkamers om die afspraak te bevestig. Hulle kondig aan dat ek $170 moet vooruit betaal vir die besoek. Medicare sal darem $70 daarvan teruggee. Dan is sy spreekkamers ook nog To Helen Gone, ek sal 'n goeie uur en 'n half moet toelaat om daar te kom, want ek weet nie hoe is die parkeer-toestande daar nie en 'n mens moet altyd toelaat vir verkeersprobleme ook nog. Jy weet hoe groot is Melbourne.
Ewentwil, Dinsdag het ek vir Mirabelle ontmoet … nie vir koffie nie, vir niks. Sy kan nie koffie of tee drink nie; ek weet nie waarop leef sy nie: sy is so fyn en maer dat 'n mens nie naby haar moet nies nie, sy sal wegwaai. Sy het probleme met haar maag en haar lewer en haar niere en haar allergieë en wie weet wat nog, daar is baie min dinge wat sy kan eet. Maar sy doen die mooiste kunswerke wat jy jou kan verbeel. Ek ken haar van die kuns-vereniging af. Sy klim op haar kar en ry na The Little Desert, 'n gebied hier in die hinterland van Victoria. Hulle noem dit nou wel 'n woestyn maar dis meer soos Karoo. Sy gebruik die plantegroei en die landskap daar vir haar kunswerke. Sy bring altyd vir my foto's saam.
Haar man, Jean-Phillipe, het ook allerlei (in my opinie denkbeeldige) skete en hy kan nie langer as drie dae alleen bly nie, so sy moet haar altyd terughaas. Hy is 'n bedorwe brokkie en verwag dat sy hom moet bedien en vermaak. No inner resources.
Woensdag het ek my eertydse huis-skoonmaakster Jean ontmoet vir 'n koffie en ons het baie lekker gesels, soos ons altyd doen. Jean het my alles vertel van haar man se hand-operasie (vingers wat toetrek) en van haar kleinkinders se doen en late. Harry (14) speel krieket en sy span is deur na die eindrondte (ek weet nie van wat nie). Harry se ma het 'n nuwe kêrel. Harry hou gelukkig vd kêrel.
Jamie (5) het begin skoolgaan en Grace (3) is 'n regte madam en wil lipstiffie aansmeer kleuterskool toe. Jamie en Grace se ma wil hê Jean en Len moet hulle huis verkoop en  in haar jaart in 'n granny-flat kom bly, maar Jean sê nee! … dan is sy die voltydse babysitter want haar dogter rits graag rond. 
Ek wens Jean het nog my huis skoongemaak. Penny en Ray maak nie so deeglik skoon soos Jean nie en hulle woeker ook nie in my binnetuin nie - Jean het altyd die dooie blare en dooie madonnalelies afgesny en sy het die plante se blare afgestof en die potplante water gegee. Nou met ek self tuinmaak in my voorhuis!
Hulle het nie hd week kom skoonmaak nie want Penny se ma is oorlede. Sy was 93 en het kanker sower as  dementia gehad, maar 'n mens se ma is jou ma al weet jy dis beter so. Penny het verlede week opdrag gegee "hulle" moet alle medikasie staak en alle masjiene verwyder. Hulle het haar net morfien gegee om haar pyn te behartig.
Donderdag het ek om 12.30 vir Pauline ontmoet by die stasie in Mitcham - sy kom altyd met die trein van Ringwood, waar sy woon, tot in Mitcham, waar dit gerieflik is vir my om haar te ontmoet. Ons het nie gaan fliek of shop soos ons dikwels doen nie, ons het sommer net daar by die stasie gaan eet by die Japanese keffie. Ons het albei die hoender op rys met spruite en gerasperde groente gehad. Hulle gee jou daarby 'n bakkie miso-sop vir 'n voorgereg en 'n bakkie vrugteslaai vir poetieng.  Ek vra altyd vir 'n lepel want ek wil nie my sop uit die kommetjie drink nie. Japanese moet maar doen soos hulle grootgemaak is, maar my ma het my geleer sop soek 'n lepel.
Ek het by die Op Shop langsaan die restaurant 'n enkelbedlaken gekoop vir $3 want Karlien wou 'n banier verf vir haar vriendin se span ( The Valkyries) wat aan 'n 100km stap deelneem vir liefdadigheid. Die stappers kom agter ons huis verby en ons gaan die banier oor ons heining hang. Dit sê GO, VALKYRIES!
Ons het vandag aan die banier gewerk en sal hom vlg naweek klaarmaak. Ek sny stencils uit bruinpapier vir die letters. Ons gebruik spuitverf. Ek moes my bestuurdersliksens wys toe ek die spuitverf koop, want hulle mag dit nie aan minderjariges verkoop nie. Ek was baie gevlei toe ek moes ID wys. 'n Ou antie soos ek sal nie in die nag oor die spoorwegdepot se heinings kan klim om treine te graffiti nie!
Ewentwil, voort met my week - Vrydag het ek elfuur vir May ontmoet in Vermont South en ons het eers koffie gedrink en toe biblioteek toe gegaan en daarna 'n bietjie vars groente en vrugte gekoop by Get Fresh.
Ek was weer eenuur tuis, net 'n toebroodjie geëet en 'n kort nanna-nap geniet en toe het ek afgesit na Brandon Park om halfvier vir Hilda te ontmoet. Sy het ys-sjokolade gedrink en ek  lemoensap. (Of lemoensop, soos my oorle' skoonpa dit genoem het. Hy het altyd gepoog om Afr te praat met my.) Hilda is soos gewoonlik vol klagtes oor haar selfsugtige man en stout kinders. Ek luister maar na haar gesanik, maar ek weerhou my van kommentaar al brand ek om te sê: Hulle is net so selfsugtig en so stout (onderskeidelik) as wat jy hulle toelaat om te wees!
Vrydagaand het Karlien ingeklok, Saterdagoggend was sy Hansie Slim en vanoggend op die Sabbat weer. Dis nou pragtige herfsweer en baie lekker om buite te stap. D is vanoggend weg Bendigo toe: hy kom Donderdag terug. Jy sal nooit raai wat hy daar gaan maak nie.
Sy het 'n hele sak kumquats gebring van die boompie in haar tuin. Sy het hom in 'n groot pot geplant. Hy dra flink. Vanmiddag het ons kumquat-marmalade gekook; dit is baie lekker. Vyf botteltjies. Hulle lyk pragtig, so 'n mooi goue kleur; skyn pragtig deur op die kombuis se vensterbank.  Dit smaak ook lekker: ons het 'n paar snye tous gemaak en dit daarop gesmeer. Vlg naweek gaan sy nog bring en ons gaan nog marmalade kook, plus ons gaan brandewyn-kumquats maak.
Vanmiddag het ons gaan fliek en Conviction gesien. Ek was nie baie beïndruk nie, jy hoef jou nie te bebodder om in die tou te val by die Village Odeon nie.
Nouja, Sussie, hier is ons weer by SELA.  Baie groetnisse van H tot H. YYY K

No comments:

Post a Comment