Pyn en Ellende

Liewe Sussie,

Eindelik is ek weer terug op die masjien en ek skryf vir jou op die Israelitiese Sabbat. Mazel tov.

Soos jy nou reeds weet, is my lang stilte die gevolg van my kranklikheid. Ek het die laaste vyf/ses maande so sleggerig en siekerig en lusteloos gevoel dat ek niks wou doen nie, maar jy weet hoe dit is, 'n mens sê mos maar vir jouself : Ruk jou reg, jy kan nie heeldag so rondsit nie. Dis die "Calvinist Ethic" waarmee ons grootgeword het!  Moenie vol ipekonders wees nie.

Ewentwil, toe begin ek pyn kry en gaan sien die dr, en toe hulle die nodige scans en toetse doen, blyk dit ek het hierdie slegte galblaas wat maandelank al besig is om my te vergiftig.

Die sjirurg het, elke keer wat hy my sien na die operasie, vir my gesê: Your gall bladder was Very Nasty! One of the nastiest I have ever removed! Ek het later regtig skuldig gevoel, asof my persoonlike higiëne tekortskiet! 

Galblaas verwyder, toe kom die vent met die mes op 'n breuk af wat reggemaak moes word en doen dit sommer ook. Toe ek eindelik na amper 'n week (i.p.v. oornag soos hulle my belowe het) terug is by die huis, begin ek na twee dae ontsettend pyn kry, soveel so dat D in die nag die ambulans moes laat kom en terug hosp toe.

Nog 'n week daar … hulle het my onderwerp aan elke toets en scan wat jy maar kon dink, maar geen oorsaak kon hulle kry vir die marteling wat ek verduur nie; meanwhile was ek konstant in soveel pyn dat hulle my elke hawerklaps morphine ingespuit het. Toe op 'n goeie dag het die pyn net so misterieus verdwyn as wat hy gekom het. Nou is ek weer tuis, en ek is bly om te sê alles gaan goed, geen teken van pyn of ellende nie.

 Maar met al die ondersoeke het "hulle" ook agtergekom ek het cysts op my niere, en nou moet ek vlg week 'n uroloog gaan sien. Waarom ek nou cysts op my niere moet hê, kan ek jou nie vertel nie, maar my dr sê dis nie ongewoon nie, heel waarskynlik sal die uroloog niks daaraan doen nie. Baie mense loop glo rond met sulke cysts en weet dit nie eers nie. So ek hoop maar dis nie weer 'n hospitaal-besigheid nie, ek is nou baie gedaan vir hospitale.

 Ek moet darem sê die verpleegsters is uit die boonste rakke en ek kan glad nie kla nie. Niks is te veel moeite vir hulle nie, jy hoef ook nie eers jou klokkie te lui nie, hulle loer elke kwartier in om te sien of jy iets nodig het. Ek is jammer dat ek te siek was om te eet: D en Karlien verseker my die kos was baie lekker! Maar al was dit ook 'n vyfster hotel, ek wil nie terug nie!

Daar het ek jou nou verveel met my hele ou siekte - jy moet maar fast forward verby die klagtes!

D het 'n rugwerwel gekraak - hy moes gaan vir 'n bone density scan - hulle ("hulle" weet mos alles) dink dis as gevolg van die hormoon-behandeling vir die kanker dat sy beendere verswak het en hy die werwel gekraak het. Gelukkig is die hormone nou verby maar dit sal 'n goeie jaar neem om heeltemaal uit sy gestel te kom. Intussen het hy hierdie week al sy bowls westryde gekanselleer en net 'n goeie ding ook. Daardie werwel moet tyd kry om te heel!

Hy het osteoporosis, gelukkig nie in sy heupe nie maar wel in sy rug. Hy moet pille sluk daarvoor.

Nouja, genoeg gekla en gemoan oor siektes en ellendes.

Ek het gister my kop laat afkap en inkleur - nou voel ek ook sommer weer soos 'n normale mens. My hare was 'n goeie drie weke verby hulle vervaldatum!

Karlien het gisteraand hier ingeklok om oor te slaap, want sy is weer vanoggend Hansie Slim - sy hou daarvan om ten minste eenmaal per week die berg te bestyg hier agter ons huis.  Sy klim net boontoe via The Thousand Steps, dan loop sy af met 'n ander paadjie wat so skuins teen die helling ondertoe gaan. Die hele transaksie neem so 'n 2 ure. Dis nou heerlike sonnige herfsweer en daar is baie mense - party klim, ander piekniek of stap langs die wandelpaaie.

So met al my ellendes het ek nie veel nuus nie - ek handhaaf nog maar 'n lae profiel en gaan nie juis baie uit nie want ek word gou moeg. Dit neem seker tyd voor al daardie verdowingsmiddels uit my gestel sal wees.

Dit voel vir my of ek jarrrelaas in 'n fliek gesit het en ek moes ook die ballet misloop. Dit was nogal Madame Butterfly waarna ek baie uitgesien het. Ek gaan moremiddag die stoute skoene aantrek en baaiskoup toe gaan - as ek moeg word, kan ek sommer daar in die donker 'n uiltjie knip! (Nie 'n kat knyp nie)

Ek verneem dat N die end vd maand haar intrek gaan neem in Ridderslaan. Haar woonstel is nog nie heeltemal gereed nie, maar sy sal intussen in die huis woon. Hulle sê my die omtrek waar sy tans woon, is nie baie aangenaam of veilig nie - sy kan nie in die straat stap daar nie. So dit is seker beter om dd rede ook dat sy maar liewer trek.  Ek dink sy is taamlik ambivalent oor die hele situasie maar nouja, needs must.

Die ou kleintjie is glo baie oulik en het nie meer koliek nie. En laat ek nou ook sommer op daardie noot vir jou gelukwens met die opkomende agtste kleinkind. Ek hoop heimlik dit sal 'n dogtertjie wees, maar ek sal vat wat ek kry, solank die ou babatjie gesond is en al die nodige onderdele het in goeie toestand. R sê dat Klein R praat van sy sussie wat kom, so miskien weet hy iets wat ons nie weet nie.

Later … Ek het sopas saam met Karlien 'n koppie tee gedrink terwyl sy haar Weetbix eet. Toe sy haar bord in die skottelgoedwasser sit, toe sê sy vir my: "Well, I'd better go and climb that mountain now, it's not going to climb itself!" Grapjas!

Ek het e-mail van Shirley gehad en ek is bly om te verneem dat sy gelukkig is en allerhande dinge doen en stedelike aktiwiteite geniet. Dis seker vir haar lekker ook om naby haar kleinkinders te wees. Sy sê sy mis jou en sy mis Peter. Wat van haar mooi skoondogter? Mis sy nie vir haar nie?

Nouja, Sussie, ek het nie juis verdere nuus nie, want hier sit ek soos 'n uil op 'n kluit by my huis. Wag maar, teen vollende week het ek weer 'n paar mense gesien en 'n paar plekke gegaan en dan het ek meer om te vertel.

Menige groetnisse van huis tot huis.

Love. K