Huisgaste is 'n Bokker

Liewe Sussie,

Hier sit ek op die H/S en luister hoe val die reën  buite. Ons is almal baie bly oor die reën – die droogte byt nou al jarre lank sleg hier by ons. Ons hoop dit beteken 'n nat somer, want ons het 'n droë winter gehad.

Meanwhile, soos 'n mens se manier maar is, is ek nie net sommer dankbaar nie, nee, ek wens dit het liewer gewag tot vollende naweek om te reën, want K en 'n klompie van haar vriende het gaan uitkamp in tente.  Gelukkig het sy 'n stasiewa en sy het gesê as dit reën gaan sy haar tent se matras agter in haar stasiewa sit en daarin slaap.

Onthou jy hoe graag wou die kleintjies altyd in 'n tent op die gras geslaap het? Dan kom hulle in die vroeë ure bedremmeld ingestrompel met die bersie wat hulle agternasleep. So sal nuwe Boetie seker ook wil doen in die krismisse wat kom. Ek hoop hy het ook 'n niggie met buskaartjies.

Verder kan ek aankondig dat my huisgaste Vrydagoggend ingeklok het. D het hulle op die lugaaaawe gaan haal. Ek was by my Voetvrou saam met Carla soos gewoonlik, en agterna gaan ons altyd lunch by die RSL. Ek het nie gedink dit is nodig om my reëlings te kanselleer nie want D is 'n ongestremde volwassene en hy kan vir sy familie toebroodjies maak vir lunch.

May is in die hospitaal, sy het diverticulitis en dit het geïnfekteer geraak. Hulle het gedink sy moet dalk 'n operasie kry om deel vd derm te verwyder, maar gelukkig kon hulle dit met anti-biotika onder beheer bring.

Sy was 3 dae op 'n drip maar van gister af gee hulle vir haar vloeistof om te drink en jellie om te eet. Hulle wil haar nie laat huistoe gaan voor sy op solids is nie. Sy woon alleen en sy is 82 en hulle wil nie dat sy gaan terwyl sy nog swak is nie. Ek hoop sy kom voor Boetie op Solids, want dis ver om te ry na Box Hill se hospitaal toe en ek is reeds op daarvoor.

Ek doen my Flo Nightingale impersonasie, want May het nie familie nie en haar vriendinne is merendeel so oud soos sy. Gelukkig het my vriendin Marlene, die een wat ek op die trein ontmoet het en wat nou ook aan my boekklub behoort, ook vir May onder haar vlerk geneem en dit help baie. Maar Marlene is weg vir die lang naweek so ek is Giepie en schlepp elke dag hospitaal toe.

Vrydagmiddag het ek vir my gaste gesê verskoon my, ek moet hospitaalbesoek gaan doen. Ek is halfvier hier weg, halfuur se ry soontoe,  20 minute vertoef en toe groet ek vir May en ek vat die pad huis toe ten einde die spitsverkeer te vermy. Famous last words.

Ongelukkig was dit die Vrydag voor die lang naweek, plus daar was 'n ongeluk by 'n treinoorgang in een vd besigste hoofpaaie ('n groot vragwa het probeer on oor die spoor te glip voor die hekke sak, en dit nie gemaak nie – die trein het sy agterstewe gestamp, trok dwarsgeswaai oor drie bane verkeer, 'n hele gemors.) Die verkeer was baie sleg, ek het 'n uur en 'n half huis toe gery.

Tuis aangekom, het ek geweier om kos te maak en ons het gaan eet by die kerrie-keffie. Gister het D natuurlik, true to form, gaan bowls speel en moes ek sy familie entertain. Ek het hulle na Brandon Park toe saamgeneem want ek moes my droogskoonmaakgoed gaan haal daar. Ons het daar gekoffie en getoebroodjie vir lunch, en huis toe gekom. Drieuur het ek hulle by The Glen se mall gaan aflaai en ek is hospitaal toe, ek het hulle vyfuur weer gaan haal. Hulle het heerlik geshop, hulle is Amerikaners met slopemmers vol geld.

Vandag gaan ons pub lunch en vanaand is 'n toebroodjie hulle voorland. Maandag gaan ons baaiskoup toe en sommer lunch daar by die sentrum, ek sal sorg dat hulle genoeg eet dat dit in die aand weer net toebroodjietyd is. Dinsdag vertrek hulle op die Great Ocean Road saam met Die, ek gaan nie saam nie. Ek pleit Flo Nightingale verpligtinge.

Later in die aand…

Meanwhile het K huis toe gekom, dis te nat by Wilson's Promontory en die kampeerders het tou opgegooi: van hulle staptoer het niks gekom nie. Sy is saam met Rebecca huis toe, more is vakansie en hulle sal in die natuurreserwe naby Bec se huis gaan stap, die voetpad is geplavei en jy kan 30km doen as jy hom van begin tot end volg.  Melbourne is onde rwater en modder, ons het baie reën gehad. Ons is baie bly – daar het ook baie reën in die opvang-gebiede geval.

Ek is nou baie uitgekuier vir my huisgaste, hulle is glad te tuis. Sy vlieg orent en vra wie wil tee hê en hy bied vir D 'n bier of 'n glasie wyn aan. Ek was lus om uit te wys dis ons huis en hulle is die gaste. Ek moes vanaand my voet neersit want toe ek sien is sy in die kombuis en sy vra vir my hoe skakel 'n mens die oond se grill aan, sy gaan toasted cheese maak. Ek moes sê nee, ek gebruik nie die grill nie want ek wil nie vetspatsels in my oond hê nie, as hulle wil toebroodjies hê, sal ek dit maak, sy kan gerus gaan sit.

Ek moes hulle gister in die bek ruk oor die skottelgoed. Mind you, dis nie die eerste keer nie, ek het dieselfde moeilikheid gehad met Pat toe hulle hier gekuier het. Hulle wil die skottelgoed was. Nee, sê ek, ek was nie met die hand skottelgoed nie, ek sal dit in die skottelgoedwasser pak. Maar as ek my rug draai, dan was hulle die teekoppies en die glase in die wasbak.

Ek het net gewag tot sy hulle klaar afgedroog het en vir my vra waar moet sy dit bêre, toe sê ek: "in die skottelgoedwasser". Maar sy het dit gewas, dis skoon, sê sy. Nee, seg ek, dis nie skoon nie, jy kan nie jou hande in kookwater en caustic cleaner steek nie, dis hoekom ek jou gesê het jy moet asseblief nie die goed was nie.

Moenie eers praat van wasgoed ophang nie! Daar is nie eers van haar wasgoed by nie, maar sy wil dit ophang. Jy weet hoe fussy is ek oor wasgoed ophang. En sy neem nie nee dankie vir 'n antwoord nie, ek het die foon gaan antwoord en toe ek terugkom, het sy alles opgehang. Ek moes alles afhaal en weer ophang. Sy het niks op hangers gesit nie, die goed dubbel oor die draad gevou en met penne vasgesteek, die T-shirts gryp sy aan die middel, rek hulle uit en pen hulle vas sodat hulle diamantvormig droog word met sulke tepels waar die waspen gesit het. Sy het gesê sy wou net help, sy is jammer sy het dit nie na my sin gedoen nie.  Wat moet ek nou sê? Watter deel van NEE DANKIE verstaan sy nie?

Ag, Sussie, ek word ook maar meer onverdraagsaam en bitchy hoe ouer ek word. Ek reken net, hoeveel langer het ek nog om te leef? Ek gaan nie die tyd wat nog tot my beskikking is, mors deur enigiets te doen wat ek nie wil nie.

Nou het ek heel brief net knaend gebiets en gekla en lelik gewees oor my skoonfamilie wat net behulpsaam wil wees.

Ek was by die dr vir my bloedtoetse se uitslae – alles is 100% - geen suiker of cholesterol of wat ookal nie. Ek het geen bloeddruk-foute of enigites nie. Ek het goeie gesond-genes by Ma geërf. Dankie Ma!

Meanwhile het ek vir die dr gesê my pa is aan dikdermkanker oorlede en sy stem saam dat dit 'n goeie plan is vir my om 'n colonoscopy te kry. Sy het vir my die pampiere gegee asook die purgeermiddel wat 'n mens die vorige dag moet drink. Ek moet nou net die hosp bel vir die afspraak. Ek sal net wag dat die stof gesak het en K ook getrek het, dit sal seker so oor 2 weke wees. Gelukkig is dit net 'n halfdag-prosedure.

K het 'n geskikte woonstel gekry, dit is mooi ruim, naby die stad in 'n goeie woonbuurt, $250 per week, een slaapkamer, parkeerplek en 'n sekuriteits-voordeur in die gebou. Enigste nadeel: daar is nie 'n aparte lontrie nie, maar daar is plek in die badkamer vir 'n wasmasjien. Ek is ook nie baie bly oor dit op die grondvloer is en daar nie diefwering is nie. Maar nouja, dit is Melbourne hd en nie Jhb nie. Dis naby die trein en trem, sy sal meesal nie haar kar hoef te gebruik nie.

Nouja, Sussie, die brief is maar simpel, maar hopelik hou jy vd illustrasies!

Liefde en groetnis,